De correcte benaming voor buikdansen is eigenlijk 'raks sharki' wat betekend: 'dans uit het oosten'

In de jaren 80 was buikdans in West-Europa nog niet heel bekend. De mensen stonden er eerder wantrouwig tegenover.

Het is een heel elegante dans met sierlijke en verleidelijke bewegingen.
De buik (letterlijk en ook figuurlijk: het gevoel) staat centraal.

Nu is buikdansen erg bekend aan het worden en heb je vele buikdanscursussen en workshops.
Het taboe verdwijnt en vele mensen (vooral vrouwen dan) laten zich verleiden om zich in te schrijven in zo’n buikdanslessen.

Er zijn 2 grote stromingen:

De reguliere buikdans, zoals die werd beoefend in Egypte

En de

Sombere interpretatie van het buikdansen

Hij wijkt een beetje af van de originele buikdans en werd geïntroduceerd in Londen door de Egyptische Suraya Hilal.

Er wordt ook heel vaak geëxperimenteerd met andere muziekstijlen en ‘fusion’ (een mix van buikdansen met andere dansstijlen)

Je krijgt dankzij buikdans een zekere souplesse die je niet alleen adorabel maakt tijdens het dansen maar ook verder helpt in het dagelijkse leven. Ze zeggen wel eens dat het buikdansen je zowel lichamelijk als innerlijk ‘losmaakt’.

Er is geen minimumleeftijd om te kunnen buikdansen. Bij een kind van 8 zal het ‘bevrijdende’ van het buikdansen minder inpakt hebben maar ze zullen er evenveel plezier aan beleven als een volwassene van 65.

Buikdansen ziet er sensueel uit maar niet vulgair. Dit maakt dat veel vrouwen graag willen buikdansen. Bij buikdansen hoef je je ook niet te schamen over je lichaam. Het gaat niet om ‘hoe je er uit ziet’ maar over ‘wat je ermee doet’.